‘Het is mooi geweest’

Hij had zich stellig voorgenomen om op zijn 80^ste te stoppen als trombonist van het Groot Harmonie Orkest van Harmonie Kaatsheuvel. Anderen vonden echter dat hij nog kwiek genoeg was en dus besloot Henk Stubbe uit Kaatsheuvel (volgende maand wordt hij 81) er toch nog een jaar aan vast te plakken. Maar toen sloeg de coronacrisis toe en ging de harmonie noodgedwongen op slot. Geen repetities, geen uitvoeringen. De trombone bleef in de koffer. Al anderhalf jaar en dat was het moment voor Henk om bij zichzelf te rade te gaan. “Ik heb besloten te stoppen. Het is mooi geweest”, liet hij het bestuur deze week officieel weten.

Henk Stubbe was met zijn 80 jaar het oudste nog actief spelende lid van Harmonie Kaatsheuvel. Na 56 jaar heeft hij dus definitief een punt gezet achter een boeiende muzikale periode waarin hij hoogte- en dieptepunten heeft meegemaakt en waarin hij de harmoniewereld heeft zien veranderen. “Maar vooral ook waarin ik Harmonie Kaatsheuvel heb zien opbloeien”, vult Henk Stubbe aan.

“Na de fusie van de drie harmonieën Euphonia, Apollo en St. Jan zakte de club volledig weg. Nog slechts een handjevol muzikanten bleef er over. Dirigent Nico Haneveld trok de harmonie uit het dal. Door een goede bestuurlijke aanpak en een eigen muziekopleiding is de club er weer helemaal bovenop gekomen. Met heel veel jeugd, verdeeld over vier orkesten: de Slagwerk-/Percussiegroep, het Aspiranten Orkest, Midden Orkest en Groot Harmonie Orkest.”

Verantwoordelijkheid

“Ik ben hartstikke trots op deze bloeiende club. Ik stop dan wel als muzikant, maar ik blijf actief als lid en blijf me met hand en spandiensten inzetten waar de harmonie mij nodig heeft. En natuurlijk ben ik op de repetitieavond van de partij voor de napraat aan de bar Bij Anton.” Het typeert de verenigingsman in Henk Stubbe. Als muzikant was hij geen hoogvlieger, maar als verenigingsman een voorbeeld voor iedereen. “Ik heb altijd mijn verantwoordelijkheid naar de vereniging toe genomen. Zo ben ik er ook ingerold”, legt hij uit.

“Na een repetitie van harmonie Apollo kwam ons vader Naorus (hij speelde bariton)  thuis met een trompet voor mij en een trom voor mijn broer Marrie. Maar dat was aan ons niet besteed. We wilden geen van beiden. Ik kon echter geen nee zeggen. Na een paar trompetlessen hield ik het toch voor gezien. Ik kreeg er geen geluid uit.“ De toen 24-jarige Stubbe werd geen muzikant in spe dus, maar om de harmonie Apollo van dienst te zijn en zijn vader te plezieren viel hij in als vaandeldrager, bekkenist en bespeler van de grote trom. In die rol verhuisde hij in 1969 mee naar de nieuwe fusieclub Harmonie Kaatsheuvel.

Tromboneles werd avontuur

Pas in 1971 veranderde de situatie voor Henk Stubbe drastisch toen de voorzitter – “den ouwe Joop Bisselink” – hem vroeg om trombone te gaan spelen. “Want die hadden ze niet. In het belang van Harmonie Kaatsheuvel heb ik toen ingestemd. Ik kon weer moeilijk nee zeggen”, kijkt Henk terug. Hij moet lachen als hij eraan terug denkt, want het lessen werd een heel avontuur. “Nico Haneveld zou me in Oisterwijk les geven, maar Nico was trompettist. Hij kende de posities op een schuiftrombone niet. We moesten dus alles zelf uitzoeken. Met hulp van Nico’s broer, wél een trombonist, hebben we het toch voor elkaar gekregen. Maar een groot trombonist ben ik nooit geworden”, zegt hij met de nodige zelfkennis. Tegelijk wijst hij vol trots op het huidige niveau van de vele jeugdige muzikanten. “Het is een genot om te zien en te horen waartoe ze in staat zijn. En allemaal dankzij onze eigen professionele muziekopleiding. Soms ben ik wel eens jaloers.”

Successen

Als muzikant heeft Henk Stubbe met Harmonie Kaatsheuvel diverse muzikale successen mogen meemaken. Hij noemt de 1^e prijzen met promoties op concoursen onder leiding van Peter-Paul van Esch en vooral de edities van The Night of Harmony. Henk: “Het mooie daarvan is, dat we het helemaal op eigen kracht voor elkaar hebben gekregen. Daar ligt ook de kracht van deze vereniging. Er is een sfeer gecreëerd waar het sociale element net zo belangrijk is als het muzikale. Alles wordt samen met de leden beslist. Niets wordt opgelegd. Dat was vroeger met de concoursen wel anders. Dat was een must, maar daar zijn veel harmonieën ook op kapot gegaan.” Op de achtergrond reageert echtgenote Riek bevestigend.

Verenigingsman

Als verenigingsman pur sang heeft Henk volop zijn bijdrage aan de vereniging gegeven. Hij is ruim 20 jaar lid geweest van de activiteitencommissie en jarenlang betrokken bij de jeugdcommissie, waar hij voorbereidingen trof voor het jeugdkamp en meeging als begeleider en hulp in de keuken. Als lid van de reiscommissie was hij nauw betrokken bij de organisatie van de succesvolle concertreizen naar Frankrijk, Engeland, België en Duitsland. “De laatste jaren doen we dat geheel in eigen beheer. Het vergt heel wat geregel, maar daardoor houden we het wel betaalbaar voor alle leden. Bijna iedereen gaat mee en de saamhorigheid spat ervan af”, verklaart hij het succes.

Tradities

Henk Stubbe is een man van tradities en liefhebber van marsen en licht klassiek. “Maar ik besef ook wel dat de tijden zijn veranderd. Geen processies, geen serenades, geen gemarcheer op straat en geen dauwtrappen meer. Het had zijn charmes, maar daar kun je de jeugd tegenwoordig niet meer mee opzadelen.” Met weemoed kijkt Henk ook terug op de jaarlijkse harmoniefeesten die vroeger in een bepaald thema werden gegoten. Nu zijn ze eigentijds, maar net zo gezellig. En belangrijk voor het verenigingsgevoel.”

Bisselink-concert

Ook de muziek is veelzijdiger, eigentijdser en voor de muzikanten ook moeilijker geworden. “De concerten zijn aantrekkelijker voor het publiek. Door ze in een bepaald thema te gieten kun je er een complete Kaatsheuvelse show van maken. Zo hoop ik ooit nog mee te maken, dat er een echt Bisselink-concert komt. Vertaald naar de dag van vandaag, maar met een verhaal waaraan vele Kaatsheuvelse verenigingen hun bijdrage kunnen leveren.”

Maurice van Overbeek